verslag 22
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Bob en Marjo
12 Augustus 2014 | Canada, Grande Prairie
12 augustus
Gisteren zijn we inderdaad Banff National Park in geweest. We hebben het stadje Banff bezocht en we hebben een wandeling gemaakt naar de Sulphur Mountain. Daar hebben we een eekhoorn gespot en een fazant met kuikens. Ook hier doen de Canadezen lyrisch als ze een dier in het wild zien, net als in Amerika. Het is vreemd te weten dat in dit Natuurpark gedurende de Eerste en de Tweede Wereldoorlog interneringskampen zijn geweest voor krijgsgevangenen die aan de aanleg van de spoorlijn en die van de Icefield Parkway hebben gewerkt. In de Eerste WO waren dat Duitsers, Hongaren en Oekraïners, in de Tweede ook Japanners. Een gedenkplaat in Banff doet ons even stilstaan bij het feit dat zovele Canadezen het leven verloren hebben voor onze bevrijding in Europa. Het is goed om daar aan herinnerd te worden.
Vandaag zijn we over de Icefield Parkway dwars door de Natuurparken Banff en Jasper gereden. Het is een schitterende natuur met de grillig gevormde bergen van de Canadese Rocky Mountains. Onderweg zijn we regelmatig gestopt om foto’s te maken van de meren en de gletsjers, en we hebben een korte wandeling gemaakt naar de Athabaska waterval. Het is hier prachtig en we boffen enorm met het weer. Vandaag onbewolkt en 30 graden C. We hebben speciaal een route door het park genomen om wilde dieren te kunnen zien. Helaas laten ze zich niet zien. Alleen een paar Kariboes en enkele Bighorn schapen komen we tegen. De Kariboe met jong laat zich niet fotograferen, want als we gestopt en uitgestapt zijn, is ze verdwenen. Anderen van de groep hebben een beer zien oversteken en foto’s gemaakt van een moederbeer met twee jongen.
Na ongeveer 300 km rijden verlaten we het park en rijden we naar het noorden via de Scenic Way to Alaska. Hier zien we hoe Canada er uitziet volgens de boekjes: allemaal uitgestrekte naaldbossen, hier en daar een snel stromende rivier of een klein meertje in een bergachtig landschap. Er wonen bijna geen mensen hier. De afstanden tussen de benzinepompen worden steeds langer: eerst 145 km en later zelfs 185 km. Aan het begin van de weg buiten de plaats wordt dit in elk geval netjes vermeld. De totale afstand voor vandaag is 774 km. We kunnen goed doorrijden, alleen 50 km voor Grande Prairie, de overnachtingsplaats voor vandaag, moeten we een kwartier wachten bij wegwerkzaamheden. Rond half zeven komen we in ons hotel in Grande Prairie aan.
Gisteren zijn we inderdaad Banff National Park in geweest. We hebben het stadje Banff bezocht en we hebben een wandeling gemaakt naar de Sulphur Mountain. Daar hebben we een eekhoorn gespot en een fazant met kuikens. Ook hier doen de Canadezen lyrisch als ze een dier in het wild zien, net als in Amerika. Het is vreemd te weten dat in dit Natuurpark gedurende de Eerste en de Tweede Wereldoorlog interneringskampen zijn geweest voor krijgsgevangenen die aan de aanleg van de spoorlijn en die van de Icefield Parkway hebben gewerkt. In de Eerste WO waren dat Duitsers, Hongaren en Oekraïners, in de Tweede ook Japanners. Een gedenkplaat in Banff doet ons even stilstaan bij het feit dat zovele Canadezen het leven verloren hebben voor onze bevrijding in Europa. Het is goed om daar aan herinnerd te worden.
Vandaag zijn we over de Icefield Parkway dwars door de Natuurparken Banff en Jasper gereden. Het is een schitterende natuur met de grillig gevormde bergen van de Canadese Rocky Mountains. Onderweg zijn we regelmatig gestopt om foto’s te maken van de meren en de gletsjers, en we hebben een korte wandeling gemaakt naar de Athabaska waterval. Het is hier prachtig en we boffen enorm met het weer. Vandaag onbewolkt en 30 graden C. We hebben speciaal een route door het park genomen om wilde dieren te kunnen zien. Helaas laten ze zich niet zien. Alleen een paar Kariboes en enkele Bighorn schapen komen we tegen. De Kariboe met jong laat zich niet fotograferen, want als we gestopt en uitgestapt zijn, is ze verdwenen. Anderen van de groep hebben een beer zien oversteken en foto’s gemaakt van een moederbeer met twee jongen.
Na ongeveer 300 km rijden verlaten we het park en rijden we naar het noorden via de Scenic Way to Alaska. Hier zien we hoe Canada er uitziet volgens de boekjes: allemaal uitgestrekte naaldbossen, hier en daar een snel stromende rivier of een klein meertje in een bergachtig landschap. Er wonen bijna geen mensen hier. De afstanden tussen de benzinepompen worden steeds langer: eerst 145 km en later zelfs 185 km. Aan het begin van de weg buiten de plaats wordt dit in elk geval netjes vermeld. De totale afstand voor vandaag is 774 km. We kunnen goed doorrijden, alleen 50 km voor Grande Prairie, de overnachtingsplaats voor vandaag, moeten we een kwartier wachten bij wegwerkzaamheden. Rond half zeven komen we in ons hotel in Grande Prairie aan.
-
13 Augustus 2014 - 11:03
Ton En Bea:
tjonge jonge jonge, wat een reis en een natuur om van te smullen.
Geniet, geniet en laat je vollopen met al dit moois.
Groeten vanuit Nice in onweer en plensregens, maar morgen is dat weer over.
Ton en Bea -
13 Augustus 2014 - 16:12
Renske:
Wow wat een mooie foto's uit Canada!
-
14 Augustus 2014 - 21:00
Mamma:
En nu lijkt het dan eindelijk te lukken om jullie te kunnen mailen. Wat een indrukwekkende natuur hebben jullie weten vast te leggen.
Mooi vervolg gewenst en tenslotte goede thuisreis, mamma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
