Verslag 21
Door: Marjo
Blijf op de hoogte en volg Bob en Marjo
11 Augustus 2014 | Canada, Canmore
11 augustus
We zijn in Canmore, Canada. Gisteren hebben we een lange reis gemaakt over redelijk goede wegen hierheen. Totaal bijna 1000 km op één dag is eigenlijk wel erg veel. We beginnen natuurlijk ook vermoeid te raken en gisteren hebben we steeds om de 250 km gewisseld, om te voorkomen dat we tijdens het sturen in slaap sukkelen. Het landschap wisselt van enorme velden met beregeningsinstallaties waar mais, aardappels en graan verbouwd worden, naar drogere gebieden waar alleen maar graan staat. We rijden voornamelijk over hoogvlaktes langs de uitlopers van de Amerikaanse Rocky Mountains. Meer naar de grens van Canada toe wordt het land vlakker en de huizen zien er armoedig uit. We stoppen in een dorpje om te tanken, maar het is zondag en het tankstation is niet open. Veel verveloze huisjes en een veldje met stacaravans waarin de mensen hier leven. Dit zijn de landarbeiders, terwijl de eigenaars van de grote landerijen elders wonen, maar waar? We zien geen grote boerderijen tussen de landerijen, wel heel veel graansilo’s.
De Canadese grens over is een makkie deze keer, vergeleken met de grensovergangen die we tot nu toe gehad hebben. Een kleine wachtrij betekent dat we er 40 minuten over doen om de douanier te zien. “Are you heading for Alaska too, Sir ?” is wat hij vraagt. Er zijn al 29 auto’s vóór u gepasseerd! Vandaag is het een bijzondere dag voor hun, zoveel klassieke auto’s. Maar het lijkt hem niet te interesseren. We kunnen snel doorrijden. Canada ziet er een stuk welvarender uit vergeleken met het landbouwgebied in Noord Amerika dat we net gepasseerd zijn. Overal mooie boerderijen tussen het vlakke boomloze land. Alleen rond elke boerderij staat een groep bomen. Het lijkt hier de Flevopolder wel, hoewel het veel heuvelachtiger is. Ook hier weer grote beregeningsinstallaties, maar wel minder.
We rijden aan eind van de middag langs Calgary. We zien de hoge wolkenkrabbers en de Skischansen van de Olympische spelen van 1988. Wij gaan door naar Canmore, een oud mijnwerkersstadje, dat dankzij de Olympische spelen een facelift heeft ondergaan. Rond Canmore liggen de hoge bergen van de Canadese Rocky Mountains. Het ligt aan de rand van Banff National Park. In Canmore blijven we een dag om bij te komen van de lange rit van gisteren.
Nadat we s’ ochtends door het centrum van Canmore gelopen hebben, besluiten we om vanmiddag naar Banff National Park te gaan. Daar lopen we het pad naar de top van de Sulphur Mountain, maar halverwege, na een klim van ca. 400 m houden we het voor gezien en gaan we nog wat flneren door de hoofdstraat. Daar valt het op dat heel wat van onze reisgenoten dezelfde gedachte hebben gehad.
Het weer is prachtig met een aangename temperatuuur van ca 26 graden.
We zijn in Canmore, Canada. Gisteren hebben we een lange reis gemaakt over redelijk goede wegen hierheen. Totaal bijna 1000 km op één dag is eigenlijk wel erg veel. We beginnen natuurlijk ook vermoeid te raken en gisteren hebben we steeds om de 250 km gewisseld, om te voorkomen dat we tijdens het sturen in slaap sukkelen. Het landschap wisselt van enorme velden met beregeningsinstallaties waar mais, aardappels en graan verbouwd worden, naar drogere gebieden waar alleen maar graan staat. We rijden voornamelijk over hoogvlaktes langs de uitlopers van de Amerikaanse Rocky Mountains. Meer naar de grens van Canada toe wordt het land vlakker en de huizen zien er armoedig uit. We stoppen in een dorpje om te tanken, maar het is zondag en het tankstation is niet open. Veel verveloze huisjes en een veldje met stacaravans waarin de mensen hier leven. Dit zijn de landarbeiders, terwijl de eigenaars van de grote landerijen elders wonen, maar waar? We zien geen grote boerderijen tussen de landerijen, wel heel veel graansilo’s.
De Canadese grens over is een makkie deze keer, vergeleken met de grensovergangen die we tot nu toe gehad hebben. Een kleine wachtrij betekent dat we er 40 minuten over doen om de douanier te zien. “Are you heading for Alaska too, Sir ?” is wat hij vraagt. Er zijn al 29 auto’s vóór u gepasseerd! Vandaag is het een bijzondere dag voor hun, zoveel klassieke auto’s. Maar het lijkt hem niet te interesseren. We kunnen snel doorrijden. Canada ziet er een stuk welvarender uit vergeleken met het landbouwgebied in Noord Amerika dat we net gepasseerd zijn. Overal mooie boerderijen tussen het vlakke boomloze land. Alleen rond elke boerderij staat een groep bomen. Het lijkt hier de Flevopolder wel, hoewel het veel heuvelachtiger is. Ook hier weer grote beregeningsinstallaties, maar wel minder.
We rijden aan eind van de middag langs Calgary. We zien de hoge wolkenkrabbers en de Skischansen van de Olympische spelen van 1988. Wij gaan door naar Canmore, een oud mijnwerkersstadje, dat dankzij de Olympische spelen een facelift heeft ondergaan. Rond Canmore liggen de hoge bergen van de Canadese Rocky Mountains. Het ligt aan de rand van Banff National Park. In Canmore blijven we een dag om bij te komen van de lange rit van gisteren.
Nadat we s’ ochtends door het centrum van Canmore gelopen hebben, besluiten we om vanmiddag naar Banff National Park te gaan. Daar lopen we het pad naar de top van de Sulphur Mountain, maar halverwege, na een klim van ca. 400 m houden we het voor gezien en gaan we nog wat flneren door de hoofdstraat. Daar valt het op dat heel wat van onze reisgenoten dezelfde gedachte hebben gehad.
Het weer is prachtig met een aangename temperatuuur van ca 26 graden.
-
12 Augustus 2014 - 11:11
Frank En Yvonne:
Hallo Bob en Marjo
Weer jullie verslagen gelezen en een beetje meegereisd.
Leuk dat jullie wat van onze tips hebben kunnen gebruiken, in gedachten waren we erbij.
En wat een prachtige foto's.
Wat hebben jullie al veel wild gezien. Beren zullen jullie in Alska nog wel vaker tegenkomen.
Groetjes voor jullie en ook aan jullie maatjes.
Frank en Yvonne -
12 Augustus 2014 - 20:46
Hans De Bruin:
Hallo bob en Marjo,
Leuk om jullie relaas weer te volgen. Ook de canadese Rockies bij Banff, yoho etcetera, kennen Sophie en ik van een reis. We gingen toen van Vancouver via V Island , de Inside Passage naar Prince Rupert. Prachtige boottocht. Noordelijk naar Alaska, toch vlakbij, ging het toen niet. Wij reden via de bergparken naar Calgary en logeerden daar een week bij familie. Prachtig. Ook de foothills en provinciale parken hadden veel schoonheid en ruige natuur met beren, wolven en zo.
Ook al hebben jullie weer een grote afstand afgelegd, je ziet hoop ik toch nog hoe mooi het daar is. Wij vonden Canada plezierig na de VS, schoner, minder tegnstellingen en socialer.
Weet je dat noordoostelijk van Calgary het landschap totaal anders is? Woestijnachtig met sagebrushvelden, veel dinosaurussen gevonden en skeletten ten toon gesteld in museum in Red Deer. Weet niet of je daar nog tijd voor hebt? En wie weet valt het je op als eigenaardigheid: tot in Alaska kun je kolibriesoorten vinden (rufous hummingbird).
Veel mooie dingen toegewenst op jullie laatste helft van de trip,
Sophie en Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
